Okul Yöneticilerinde İş Yaşam Dengesinin Araştırılması
Anahtar Kelimeler:
Okul Yöneticisi, İş Yaşam Dengesi, İş Yaşam Uyumu, Yaşamın İşten İbaret OlmasıÖzet
Bu araştırma; okul yöneticilerinin iş yaşam dengelerini incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Amaç doğrultusunda, kişisel bilgi formu ve iş yaşam dengesi ölçeğinden oluşan anket formu; 2022-2023 eğitim öğretim yılında İstanbul ili Beşiktaş ilçesinde resmi okullarda görev yapan 104 yöneticiye uygulanmıştır. Anketlerden elde edilen veriler bilgisayar ortamında SPSS 22.0 istatistik programı aracılığıyla değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda okul yöneticilerinin yaşamı ihmal etme düzeylerini yüksek, iş yaşam uyumu, kendine zaman ayırma, yaşamın işten ibaret olması ve genel iş yaşam dengelerinin orta düzeyde olduğu saptanmıştır. Ayrıca yöneticilerin cinsiyetlerine göre iş yaşam dengelerinde farklılaşmanın olmadığı, medeni durumlarına, eğitim durumlarına, meslekte ve aynı kurumda çalışma sürelerine göre iş yaşam dengelerinde farklılıkların olduğu belirlenmiştir.
Referanslar
Alper, E. N. (2020). İş yerine gidiş ve dönüşün işten ayrılma niyetine etkisi: İş yaşam dengesinin aracılık rolü, Doktora Tezi, Bursa Uludağ Üniversitesi.
Apaydın, Ç. (2011). Öğretim üyelerinin işe bağımlılık düzeyi ile iş-yaşam dengesi ve iş-aile yaşam dengesi arasındaki ilişki, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Balcı, A., Öztürk, İ., & Filiz, Akar (2019). Akademisyenlerin işlerini anlamlı kılan faktörlere ilişkin görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(3), 867-892.
Boztosun, D., Kınış, Z., & Demirtaş, Ö. (2022). Yalın Liderliğin İş–Aile Çatışmasına Etkisinde Algılanan Örgütsel Desteğin Aracı Rolü: Kayseri’de Bir Kamu Hastanesi Örneği. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (48), 383-391.
Byrne, U. (2005). Work-life balance: Why are we talking about it at all? Business Information Review, 22, 53-59.
Çakır, A. (2022). Türkiye'de çalışan kadınların iş-yaşam dengesini sağlamaya yönelik aile dostu politikaların değerlendirilmesi (Master's thesis, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Durmaz, Ş., & Okumuş, B. (2021). İş Hayatında Kuşaklar Arası Farklılıklar ve Z Kuşağı. Pearson Journal, 6(16), 47-68.
Erkol, H. (2020). Geçmişten günümüze yönetici metaforlarının analizi. OPUS International Journal of Society Researches, 15(24), 3012-3042.
Manfredi, S. &Holliday, M. (2004). Work-life balance: An audit of staff experience at Oxford Brookes University. Th ecentre of diversity policy research, Oxford Brookes University.
Özpehlivan, M. (2019). İş Tatmini: Kavramsal Gelişimi, Bireysel ve Örgütsel Etkileri, Yararları ve Sonuçları. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 43-70.
Pichler, Florian. “Determinants of Work-Life Balance: Shortcoming in the Contemporary Measurement of WLB in Large Scale Surveys”, Humanities, Social Sciences and Law, 2008.
Şimşek, M. N., & Koç, H. (2020). İş-aile çatışmasının iş doyumu ve yaşam doyumu üzerindeki etkisi: bilişim sektörü çalışanları üzerinde bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 12(3), 3072-3088.
TÜSİAD, A. (2019). İş ve Özel Yaşam Dengesi Yolunda Çocuk Bakım ve Eğitim Kurumlarının Yaygınlaştırılması.
Yiğitel, S. (2021). İş-Aile Yaşam Çatışması Ve Zaman Yönetimi Becerilerinin Bireysel Performansa Etkisi: Sivil Havacılık Sektöründe Bir Araştırma, Doktora Tezi.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 SOSYAL GELİŞİM DERGİSİ
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
