Öğretmen Algılarına Göre İş Yaşam Kalitesi Ve İlişkili Faktörler
Anahtar Kelimeler:
İş Yaşam Kalitesi, Öğretmen, OkulÖzet
Bu araştırma, İstanbul Kadıköy'deki öğretmenlerin iş yaşam kalitesini incelemeyi amaçlamaktadır. 2023-2024 eğitim öğretim yılında gerçekleştirilen bu çalışmada, 295 öğretmenden toplanan veriler analiz edilmiştir. Veriler, Walker ve arkadaşları (2009) tarafından geliştirilen ve Aba (2009) tarafından Türkçeye uyarlanan "İş Yaşam Kalitesi Ölçeği" kullanılarak toplanmıştır. Ölçek; iş ortamı, çalışma koşulları ve sağlanan hizmetler olmak üzere üç alt boyuttan oluşmaktadır. Araştırma bulguları, öğretmenlerin iş yaşam kalitesi genel puanlarının yüksek olduğunu göstermektedir. Alt boyutlar itibariyle; iş ortamı ve sağlanan hizmetler puanları yüksek, çalışma koşulları puanları ise orta seviyede bulunmuştur. Demografik değişkenlere göre yapılan analizlerde, cinsiyet, eğitim düzeyi, medeni durum ve meslekte çalışma süresi açısından iş yaşam kalitesi puanlarında anlamlı farklılıklar tespit edilmemiştir. Ancak, aynı okulda 6 yıl ve üzeri çalışan öğretmenlerin iş yaşam kalitesi puanlarının, 1-5 yıl çalışan öğretmenlere göre anlamlı derecede yüksek olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak, öğretmenlerin iş yaşam kalitesinin artırılmasında, onların aynı okulda uzun süre çalışmasını teşvik edecek stratejilerin geliştirilmesi önerilmektedir. Bu tür stratejiler, öğretmenlerin mesleki tatminini ve motivasyonunu artırarak, eğitimde genel başarıyı olumlu yönde etkileyebilir.
Referanslar
Aba, G. (2009). İş yaşam kalitesi ve motivasyon ilişkisi: sağlık sektöründe bir uygulama (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Antalya.
Balay, R. (2000). Özel ve Resmi Liselerde Yönetici ve Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılığı (Ankara İli Örneği). Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Demir, T. (2016). Meslek lisesi öğretmenlerinin iş yaşam kalitesine ilişkin algıları ile örgütsel bağlılık düzeyleri arasındaki ilişki (Master's thesis, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı).
Dikmetaş, E. (2006). Hastane Personelinin Çalışma/İş Yaşam Kalitesine Yönelik Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2): 169-182.
Dönmez, B. (2007). Pozitif Yönetim ve Okul Yöneticileri. Eğitime Bakış Dergisi, 3(8): 28-33.
Gümüş, , Öngür, N., Bilim H.G.G. (2013). Sağlık İşletmelerindeki Çatışmaların Hizmetlerin Pazarlanmasına Etkileri. Hiperlink Yayınları, İstanbul.
Güngör, G. ve Göksu, A. (2013). Kamu İnovasyon Uygulaması: Türkiye Örneği. Akademik Platform, 1245-1254.
Özdemir, T. Y., Kartal, S. E., ve Yirci, R. (2014). Okul Müdürlerinin Öğretmenleri Motive Etme Yaklaşımları. Turkish Journal of Educational Studies, 1(2): 190-215.
Srivastava, S. ve Kanpur, R. (2014). A Study On Quality Of Work Life: Key Elements & It’s Implications. IOSR Journal of Business and Management, 16(3): 54-59.
Tabassum, A., Rahman, T., Jahan, K. (2012). An evaluation of the quality of work life: astudy of the faculty members of private universities in bangladesh. ABAC Journal. 32(3), 36-57.
Taşdan, M. (2008). İş Yaşamı Niteliği Çalışmaları. Verimlilik Dergisi, 1: 127-151.
Taşdan, M. ve Erdem, M. (2010). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin İş Yaşamı Kalitesi İle Örgütsel Değer Algıları Arasındaki İlişki Düzeyi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2): 92-113.
Torlak, K. (2019). Hemşirelik çalışma ortamının hemşirelerin iş yaşam kalitesine etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Koç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Töremen, F. ve Çankaya, İ. (2008). Yönetimde Etkili Bir Yaklaşım: Duygu Yönetimi. Kuramsal Eğitim Bilim Dergisi, 1(1): 33-47.
Tözün, M., Çulhacı, A. ve Ünsal, A. (2008). “Aile Hekimliği Sisteminde Birinci Basamak Sağlık Kurumlarında Çalışan Hekimlerin İş Doyumu (Eskişehir)”, TAF Preventive Medicine Bulletin, 7 (5), 377-384
Ünlü, Z. ve Aydoğan, E. (2015). Yenilik Yönetiminin İş Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi: Ankara’daki Devlet Üniversiteleri Bünyesinde Bulunan Teknokenetlerde Bir Araştırma. Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, 25(2): 29-66.
Yalçın, S., Yıldırım, İ., & Akan, D. (2016). Öğretmenlerin iş yaşam kaliteleri ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 205-224.
Yıldız, K. (2012). Yöneticilerin Değişimi Yönetme Yeterlikleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(12): 177-198.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 SOSYAL GELİŞİM DERGİSİ
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
